به گزارش مشرق، کیمیا علیزاده بعد از کسب مدال تاریخیاش برای ورزش ایران گفت: من میخواستم پنجمین مدال تاریخسازم را در المپیک بگیرم و میخواستم طلا بگیرم ولی متاسفانه نشد. شاید آن زحماتی که من کشیدم رنگش برنزی بود. شرمنده استادم شدم.
ملیپوش وزن 57 - کیلوگرم تکواندوی بانوان ادامه داد: من بعد از یک ماه و نیم برای اولین بار است که روی پایم پریدم زیرا یک آسیب دیدگی شدیدی داشتم. کادر پزشکی و استادم تلاش زیادی کردند که من به این مسابقهها برسم و خدا را شکر این اتفاق افتاد و توانستم تاریخساز باشم.
علیزاده همچنین افزود: خوشحالم برای دختران ایرانی چون راهی باز شد تا بانوان ایران بتوانند در المپیکهای بعدی مدالآور باشند. امیدوارم که شاهد مدالهای خوشرنگترین در المپیکهای بعدی باشیم.
ملیپوش وزن 57 - کیلوگرم تکواندوی بانوان ادامه داد: من بعد از یک ماه و نیم برای اولین بار است که روی پایم پریدم زیرا یک آسیب دیدگی شدیدی داشتم. کادر پزشکی و استادم تلاش زیادی کردند که من به این مسابقهها برسم و خدا را شکر این اتفاق افتاد و توانستم تاریخساز باشم.
علیزاده همچنین افزود: خوشحالم برای دختران ایرانی چون راهی باز شد تا بانوان ایران بتوانند در المپیکهای بعدی مدالآور باشند. امیدوارم که شاهد مدالهای خوشرنگترین در المپیکهای بعدی باشیم.
علیزاده درخصوص عدم راهیابیاش به رقابت فینال گفت: اگر ضربهای که به صورت گومز زده بودم حساب شده بود، الان فینال بودم. شرمنده زحماتی که پدر و مادرم و فدراسیون و مربیانم کشیدند شدم.
خبرنگاران با اشاره به اینکه اول راه هستی و میتوانی در المپیکهای بعد طلا بگیری پرسیدند که حس کنونیات چیست و علیزاده در پاسخ گفت: من این حس را چندین بار تجربه کرده بودم. در مسابقههای جهانی، المپیک نوجوانان و جهانی نوجوانان تاریخسازی کردم و این پنجمین بار بود که تاریخساز میشدم. خوشحالم که این اتفاق افتاد و بیشتر از همه برای دختران ایران خوشحال هستم.